Op 22.7.1976 in Stuartstraat 42 in Alkmaar. Simon: “Vind je niet dat we een vreemde familie zijn?”. Vader Willem werd vroeger de zonderling genoemd. Hij is nadat hij getrouwd was, evenals zijn zuster Geert, nooit meer bij zijn ouders thuis geweest.

Simon ging op 15 jarige leeftijd werken. Eerst bij een slager in Abbekerk (met fiets, mand en witte jas). Na een jaar kreeg hij ontslag en toen werd hij slagersknecht in Bergen, Alkmaar, Heiloo en tenslotte weer in Alkmaar waar hij uiteindelijk op de zwarte lijst kwam bij de slagers. Voor de oorlog zat hij nog in de vleesconserven bij Hoogstraten. Na de oorlog werd hij grondwerker en de laatste twaalf jaar tot aan zijn pensioen werkte hij bij de storingsdienst van de PTT. Zoon Wim Bloothoofd <XI-13>: “Mijn vader heeft de hele wereld omgespit om zijn gezin te eten te geven. Socialist in hart en nieren [1].”

Simon beschouwt zichzelf als socialist van de oude stempel, net zoals zijn vader. Hij werd in Koedijk op school en op straat al nagegooid als zoon van een rooie. Maar hij heeft in zijn hele leven veel gedaan op vakbondsgebied. Al in zijn slagerstijd hadden ze hem niet voor een cent te bedonderen. Waarschijnlijk was hij niet zo tactvol maar wel eerlijk en recht door zee. En ook in 1976 is hij nog bezig met sociale actie. De verbetering van de leefomgeving door het uitsluiten van auto’s in de straat. Mede door de rugklachten van zijn vrouw verlangt hij wel naar een bejaardenhuisje.

Opvallend veel van zijn (klein)kinderen zijn fotograaf geworden. Daar zal de Amsterdamse onderduiker, schoolfotograaf Kannegieter debet aan zijn geweest. Zie het relaas bij zoon Wim Bloothoofd <XI-13>.